Intensyfikowany w ostatnich latach rozwój inwestycji w budownictwie mieszkaniowym, przemysłowym i infrastrukturalnym wymaga znacznych ilości surowców skalnych. W sytuacji znacznych niedoborów kruszyw w regionach deficytowych zachodzi potrzeba transportowania kruszyw z regionów posiadających nadmierne w stosunku do potrzeb własnych zdolności produkcyjne. Do przewozu kruszyw wykorzystywane w Polsce są w zasadzie dwa rodzaje środków transportu, a mianowicie: kolejowy i samochodowy. Wybór rodzaju transportu jest uwarunkowany możliwo- ściami technicznymi przewozu i względami ekonomicznymi, przy czym transport kolejowy praktycznie nie występuje jako samodzielny środek, ponieważ zwykle zachodzi konieczność dostarczenia kruszywa samochodem do rampy/bocznicy kolejowej, a później do odbiorcy. W artykule zaprezentowano wyniki badań dotyczących kosztów przewozu kruszyw transportem samochodowym i kolejowym. Na ich podstawie określono graniczne opłacalne odległości przewozu analizowanymi środkami transportu dla różnych ładowności z uwzględnieniem ewentualnych opustów. W podsumowaniu podkreślono konieczność wykorzystania w większym stopniu transportu kolejowego kruszyw na dalsze odległości i wskazano na niezbędne przedsięwzięcia modernizacyjne sieci kolejowej.