OZNACZANIE ZAWARTOŚCI DWUTLENKU WĘGLA
W WODZIE ZA POMOCĄ APARATU KARAT
1
Instytut Górnictwa Politechniki Wrocławskiej
Autor do korespondencji
Mining Science 2006;VIII(1):207-218
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
W artykule omówiono całokształt zagadnień związanych z oznaczaniem zawartości gazów
w aparacie Karat. Przedstawiono budowę aparatu, techniczny sposób wykonywania pomiarów,
teoretyczne podstawy obliczeń zawartości gazu w cieczy za pomocą wskazań aparatu, dokładność
uzyskiwanych wyników. Szczególną uwagę zwrócono na metodę obliczeń zawartości dwutlenku
węgla w wodzie, wprowadzoną przez Freseniusa i Grünhuta. Wszystkie istniejące wyniki
w uzdrowiskach opierają się na tej metodzie. Metodę tę poddano krytycznej analizie i zaproponowano
nowe, teoretyczne podstawy obliczeń uwzględniające dodatkowo wpływ ciśnienia atmosferycznego,
wpływ zróżnicowania stężenia dwutlenku węgla w wypieranej wodzie oraz wpływu rozpuszczalności
w wodzie gazów atmosferycznych. Dokonano analizy dokładności nowej metody oznaczeń
związanych z przyjętym modelem odgazowania, niepewnością pomiarową i pobieraniem prób do
badań. Przeprowadzono ocenę wpływu poszczególnych, mierzonych wielkości na niepewności
pomiarowe.
Nowy sposób obliczeń daje wyższe wartości oznaczeń niż sposób przedstawiony przez Freseniusa
i Grünhuta. Nie wymaga on już stosowania empirycznych poprawek zwiększających teoretycznie
obliczone stężenia gazu w wodzie.
REFERENCJE (11)
1.
APPELO C.A.J., POSTMA D., Geochemistry, groundwater and pollution. A.A.Balkema, Rotterdam, Brookfield, 1999.
3.
CARROLL J. J., SLUPSKY J. D., MATHER A.E., The solubility of carbon dioxide in water at low pressure., J. Phys. Chem. Ref. Data, vol. 20, No. 6, 1991, s. 1201-1209.
4.
CIĘŻKOWSKI W., DULIŃSKI W., JÓZEFKO I., KIEŁCZAWA B., LIBER–MADZIARZ E., WITCZAK S., ZUBER A., ŻAK S., Występowanie, dokumentowanie i eksploatacja endogenicznego dwutlenku węgla w Polsce – poradnik metodyczny, Wrocł. Tow. Naukowe, Wrocław 2002.
6.
FISCHER O., FISCHEROVÁ E., Revision des Haertl-Verfahrens zur Bestimmung von gelästem Kohlendioxid in Mineralwässern. XIII Mezínárodni Kongres Lázeňské Techniky. Karlovy Vary, ČSSR, 30.11-3.12.1987. Sborník přednášek, 1987, s. 436-443.
7.
FRESENIUS R., GRŰNHUT L., Apparat zur angenäherten bestimmung des freien Kohlendioxyds in Mineral Wassern. Zeitschrift fűr Analitysche Chemie, 1914, LIII, s. 265-275.
9.
ŁAUKAJTYS T., Metody pomiarów i kontroli jakości wody nasyconej CO2 i kąpieli kwasowęglowych. Problemy Uzdrowiskowe, 1973, z. 7 (73), s. 207-227.
10.
MADEYSKI A., Urządzenia eksploatacyjne dla wód leczniczych i urządzenia do gazów leczniczych. [w:] Jastrzębski L., Madeyski A., Potocki I. (red.) - Podstawy balneotechniki. Arkady, Warszawa, 1958 s. 171-268.
11.
SZMYTÓWNA M., Wody mineralne i metody badań wód mineralnych. Ibidem, 1970 s. 23-83.
Udostępnij
ARTYKUŁ POWIĄZANY
| eISSN: | 2353-5423 |
| ISSN: | 2300-9586 |
Przetwarzamy dane osobowe zbierane podczas odwiedzania serwisu. Realizacja funkcji pozyskiwania informacji o użytkownikach i ich zachowaniu odbywa się poprzez dobrowolnie wprowadzone w formularzach informacje oraz zapisywanie w urządzeniach końcowych plików cookies (tzw. ciasteczka). Dane, w tym pliki cookies, wykorzystywane są w celu realizacji usług, zapewnienia wygodnego korzystania ze strony oraz w celu monitorowania ruchu zgodnie z Polityką prywatności. Dane są także zbierane i przetwarzane przez narzędzie Google Analytics (więcej).
Możesz zmienić ustawienia cookies w swojej przeglądarce. Ograniczenie stosowania plików cookies w konfiguracji przeglądarki może wpłynąć na niektóre funkcjonalności dostępne na stronie.
Możesz zmienić ustawienia cookies w swojej przeglądarce. Ograniczenie stosowania plików cookies w konfiguracji przeglądarki może wpłynąć na niektóre funkcjonalności dostępne na stronie.
