WCZESNA DIAGNOSTYKA CHOROBY WIBRACYJNEJ NA
STANOWISKACH PRACY W ZAKŁADACH
GÓRNICTWA SKALNEGO
Więcej
Ukryj
1
Instytut Górnictwa Politechniki Wrocławskiej
Autor do korespondencji
Zbigniew Nędza
Instytut Górnictwa Politechniki Wrocławskiej, pl. Teatralny 2, 50-051 Wrocław
Mining Science 2006;VIII(1):145-154
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
W zakładach górnictwa skalnego w procesach produkcyjnych stosowane są narzędzia, maszyny
oraz urządzenia wytwarzające drgania mechaniczne. Przy pracy nimi, zwłaszcza wiertarkami oraz
młotkami pneumatycznymi, występuje niejednokrotnie przekroczenie wartości dopuszczalnych
drgań, co można przedstawić poprzez obliczenie dopuszczalnego czasu ekspozycji, wynoszącego dla
tych narzędzi od kilku do kilkudziesięciu minut. Dlatego też, przy tak dużym narażeniu pracowników
na chorobę wibracyjną, istotnym problemem jest jej wczesna diagnostyka. Do rozwiązania tego
problemu, zwłaszcza przy narażeniu na wibrację miejscową, może być zastosowana termowizja.
REFERENCJE (5)
1.
Praca zbiorowa pod redakcją KORADECKIEJ D.: Bezpieczeństwo pracy i ergonomia. Centralny Instytut Ochrony Pracy, Warszawa 1979.
2.
Praca zbiorowa pod redakcją ZAWIESKI W.M.: Ocena ryzyka zawodowego. 1. Podstawy metodyczne. Centralny Instytut Ochrony Pracy, Warszawa 1999.
3.
Konwencja nr 148 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotycząca ochrony pracowników przed zagrożeniami zawodowymi spowodowanymi zanieczyszczeniami powietrza, hałasem i wibracjami (Dz. U. nr 66/2005, poz. 574).
4.
Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 20 kwietna 2005 r. w sprawie badań czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy (Dz. U. nr 73/2005, poz. 645).
5.
Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 listopada 2002 roku w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy (Dz.U. nr 217/2002, poz.1833).