Każdy model teoretyczny charakteryzuje się tym, iż należy do niego przyjąć parametry, które pozwolą na jego zastosowanie. Przyjęcie błędnych parametrów powoduje błędne rezultaty. Dotyczy to również aplikacji teorii ruchów górotworu Knothego – Budryka. Złożoność warunków górniczych i geologicznych przyczynia się do tego, że przyjmowanie odpowiednich parametrów a priori wymaga analizy pomierzonych wskaźników deformacji. W tym celu prowadzi się pomiary geodezyjne, które oprócz kontroli prognoz deformacji, służą również do wyznaczania parametrów a posteriori, które są później wykorzystane do prognoz deformacji spowodowanej eksploatacją prowadzonej w analogicznych warunkach. W artykule przedstawiono proces i wyniki wyznaczenia parametrów teorii Knothego – Budryka, dla dwóch przykładów eksploatacji: współczynnika eksploatacyjnego (a), parametru górotworu (tg β), obrzeża eksploatacyjnego (p) oraz współczynnika odchylenia wpływów z uwagi na nachylenie warstw karbońskich (k). Przykłady charakteryzują się zróżnicowanymi warunkami geologicznymi i górniczymi. W pierwszym przykładzie, parcele eksploatacyjne mają zróżnicowany kształt i rozmiary oraz zlokalizowane są na dwóch skrzydłach niecki geologicznej, co powodowało dewiację deformacji w dwóch przeciwnych kierunkach. W drugim przykładzie były analizowane deformacje spowodowane jedną parcelą eksploatacyjną zlokalizowaną na dużej głębokości ponad 1000 m, w nachylonym skrzydle niecki geologicznej i zróżnicowanym zakresie wcześniej dokonanej eksploatacji górniczej.